// Bastion już usunął konto.//
- Jest tu jakaś zbrojownia, albo coś w tym guście? - Zwrócił się do niego.

//Formalnie nie.//
Skinął głową i zaprowadził Cię pod wielkie dębowe drzwi z żelaznymi zawiasami, które otworzyło Wam dwóch wartowników zbrojnych w dwuręczne topory. W środku mogłeś ujrzeć arsenał typowo krasnoludzki oraz produkowany przez Twych pobratymców, a więc multum różnorakich młotów bojowych i toporów, które uzupełniały też kusze, bełty, noże i sztylety, oraz pochwy, pasy, kołczany i pancerze.

// Formalnie? Jak najedziesz na jego nick myszką, to nie przeniesie Cię do profilu. Chyba że Ty o tych 14 dniach na przywrócenie konta. //
Ucieszył się na widok tak dobrego wyposażenia. Jeśli wplątał się w jakąś rebelię, spiski, czy inny syf, nie do końca wiedział jak to nazwać, to był to chyba jeden z tych lepiej zorganizowanych. No, przynajmniej uzbrojonych. Wybrał więc sobie jakiś nóż i topór. I tak z walką było u niego słabo, to było bardziej by miał czym machać gdyby ktoś go zaatakował.
- Pokażesz mi jeszcze miejsce gdzie mógłbym uzupełnić zapasy żywności? - Zwrócił się do sługusa, wyraźnie szczęśliwy że inni się go słuchają, a on nie musi używać magii umysłu.

//Ta.//
Trafił Ci się typowo wojskowy nóż o ząbkowanej klindze oraz porządny topór jednoręczny o dwóch ostrzach.
Westchnął, ale cóż, był sługusem, a więc musiał służyć. Ponownie dał Ci znak, abyś ruszył za nim, i odszedł.

I z uśmiechem na ryjcu ruszył za sługusem.

//Taktyczna kropka czekania . //

//No elo.//
Trafiłeś do podobnego magazynu, tym razem niestrzeżonego, bo i nic ciekawego tu nie było: Bukłaki pełne wody i piwa, suszone mięso, suchary, wędzone rybki, suszone grzyby, owoce oraz warzywa i tym podobne, a więc typowy prowiant na drogę.

//Dobry, co tam?//
- Dzięki. Kiedy skończę tutaj robić "zakupy", podarowałbyś mi też mapę? - Zwrócił się do sługua, po czym wkroczył do magazynu. Wiadomo ile zajmie mu droga stąd do Hunder? Nie chciałby wziąć za mało zapasów, albo coś.

Na pieszo? Dzień lub dwa, wierzchem o wiele mniej, ale chyba mają tu same Wielkie Jaszczury, a Twoja misja ma być tajna lub coś w ten deseń, pamiętasz?
Sługa odszedł, najpewniej właśnie po rzeczoną mapę, gdy Ty byłeś zajęty dobieraniem sobie prowiantu na drogę.

W takim razie wziął sobie cztery bukłaki z wodą i poszukał jakiś tobołków, czy innych rzeczy w które mógbły zmieścić swój prowiant. Składałyby się na niego głównie suchary, suszone mięso oraz suszone owoce. Wziął taką ilość by starczyło mu na cztery dni.

Ohgren
Leciwy krasnolud wysiadł ze statku, który dowiódł go bezpieczenie do tego miejsca, wyglądając tak godnie, jak to tylko możliwe z jego bagażem, i rozejrzał się dooła za jakimś tragarzem do wynajęcia albo sługą z zamku. Ostatecznie był tu oczekiwany

Wiewiur:
Skończyłeś akurat w chwili, gdy wrócił służący, wręczając Ci jakiś zwój, zapewne z mapą, o którą go prosiłeś.
Fisto:
Może i nie czekał na Ciebie barwny orszak, tancerki, suto zastawiony stół, ani nic w tym guście, ale za to na nadbrzeżu czekało dwóch okutych w krasnoludzkie zbroje i uzbrojonych w topory wojowników, a wraz z nimi dwóch pospolitych brodaczy, najpewniej sługusów, i inny, który z tłumu wyróżniał się licznymi złotymi ozdobami oraz tym, że wystąpił przed szereg z uśmiechem na twarzy i wyciągniętą ręką.
- Witamy w Hendarum, Oghrenie. Oczekiwaliśmy Cię z niecierpliwością.

Najemnik podszedł sprężystym, energicznym krokiem do mówiącego i uściskał wyciągniętą dłoń, patrząc krasnoludowi prosto w oczy i uśmiechając się. -Witaj, panie...- Ohgren nie miał pewności, czy był to Houkug, czy tylko jakiś majordomus, a wolał uniknąć krępującej pomyłki.- Nie zostaliśmy chyba nigdy sobie przedstawieni twarzą w twarz...

- Dzięki, gdybyś jeszcze pokazał mi wyjście stąd, to byłbym szczęśliwy. - Wziął od niego mapę i czekał aż sługa zaprowadzi go do wyjścia.

Fisto:
- Nie było okazji. - odparł tamten, zabierając rękę. - Możesz się do mnie zwracać Grumg, po imieniu, jak każdy tutaj.
Wiewiur:
Sługa najpewniej też, bo o ile był tu od służenia, to jednak niezbyt cieszyło go usługiwanie komuś, kto dopiero pojawił się w murach tej twierdzy... Tak czy inaczej, ruszył w kierunku wyjścia, które za razem było wejściem, którym to wcześniej wszedłeś. Gdy wszystko było gotowe, oddalił się bez słowa.

Wyszedł więc nim i skierował się w stronę Hunder.

O, byłaby wtopa. Ucieszył się z własnej przezorości. -Więc miło mi pana poznać, Grumgu. Cieszę się też, że już tu jestem, podróże morskie nie są moją ulubioną formą transportu. Co poeinienem teraz zrobić?- spytał, nie przestając się uśmiechać, miał nadzieję ciepło i miło

Wiewiur:
//Zmiana tematu. Zacznę Ci, gdy będziesz na miejscu.//
Fisto:
- Ruszymy do Hendarum, a tam zostanie Ci przydzielona kwatera. Później zaś zostaniesz oprowadzony po twierdzy, a później, jeśli nasz pan będzie mieć czas, aby Cię przyjąć, trafisz na audiencję. Wszystko jasne? Możemy ruszać?

-Nie widzę przeciwskazań, prowadź

Skinął głową i ruszył przodem, a później Ty, strażnicy i niosąca bagaże służba. Po kilku minutach drogi trafiliście wreszcie do Hendarum, nadmorskiej twierdzy Krasnoludów. W środku strażnicy Was opuścili, a Grumg zaprowadził Cię pod jedne z licznych drzwi w zamku.
- To tutaj będzie Twój nowy dom, Oghrenie. Zapraszam do środka, znajdziesz tam kwaterę, a służba wniesie Twoje bagaże, odpowie na pytania lub pomoże w inny sposób. - powiedział Krasnolud i odwrócił się na pięcie, odchodząc równym krokiem po korytarzach przesyconych zapachem morskiej soli.

Kiwną głową do Grumga i otworzył drzwi, by rozejrzeć się po swej nowej kwaterze. Już lubił ten zamek, pachnący tak ożeźwiająco. Zastanawiał się, czy pokój również polubi. I ile będzie w nim mieszkać

Nie była to jakaś szczególna rewelacja, widać, że tutaj nic nie odbiegało od krasnoludzkiego sposobu myślenia, w którym to komnata służyła do snu i niczego więcej. Jednakże pomyślano też o Twoich pasjach i talentach, więc dostałeś biurko, fotel, wiele papieru, piór i atramentu oraz liczne świece. Dopełniało tego okno, klasyczne łóżko, kufer, skrzynia, drzwi do toalety, stolik, dwa krzesła, szafka nocna i kolejne świeczniki wraz ze świecami. Służący po chwili wnieśli Twoje bagaże i postawili je obok łóżka, oddalając się. Jeden zapewnił Cię przy okazji, że będą czekać w pobliżu.

Nie spodziewał się niczego więcej a wręcz trochę mniej. Zatrzymał jednego ze służącyc- Dwa pytania, szybkie, i daję ci spokój do czasu gdy będę gotów ruszyć do pana zamku. Czy jest tu gdzieś jakaś ptaszarnia, w której mieszkać mogą moje kruki? I czy mogę otrzymać klucz od komnaty?

- W zachodnim skrzydle znajduje się wieża, gdzie trzymane są łowcze jastrzębie i rybołowy oraz gołębie pocztowe. - powiedział, objaśniając Ci przy okazji, jak tam trafić, oraz wręczając klucz do pokoju, choć zauważyłeś, że nie był to bynajmniej jedyny, jaki posiadał.

Tego również się spodziewał. Podziękował służącemu i zajął się rozpakowaniem swoich rzeczy i ułożenia ich w należytym porządku.

Mimo pojemności bagaży udało Ci się uwinąć ze wszystkim bez zbyt dużej straty cennego czasu.

Zostawił więc krukom trochę jedzenia i wody, więcej dostaną gdy dotrą do ptaszarni. Wyszedł z komnaty zamykając drzwi na klucz i rozejrzał się za kimś, kto może go zaprowadzić

Jeden ze sługusów czekał w pobliżu, zgodnie z rozkazem Grumga, czy też kogokolwiek wysokiego tu rangą.

.

//jeżeli to jeszcze aktualne...//
-Prowadź, asan, gdzie prowadzić mnie masz. Bo zakładam, że na mnie tu czekasz, prawda?

//Żebym ja teraz pamiętał, co dla Ciebie przygotowałem...//
Skinął głową.
- Mam oprowadzić pana po całej rezydencji czy tylko do konkretnych pomieszczeń?

-Oprowadź po całosci, chyba na jakiś czas się tu zadomowię, więc gruntowna znajomość budynku jest u mnie towarem deficytowym acz porządanym- uśmiechnął się do sługi

Służący pokiwał głową i ruszył naprzód, zatrzymując się pod okazałymi wrotami, których pilnowało dwóch uzbrojonych w brody i topory strażników.
- Zbrojownia. - wyjaśnił krótko, ale nie poszedł dalej, najwidoczniej dając Ci możliwość wejścia do środka lub nawet wybrania sobie czegoś z jej, z pewnością sporych, zasobów.

-Mogę rzucić okiem?- spytał wartownika, ruszając w kierunku drzwi

Skinął bez słowa głową, podobnie jak sługa oraz drugi strażnik, mimo iż nie byli oni w ogóle pytani.

Krokiem lekkim, nonszalanckim wkroczył do środka i wprawnym okiem zaczął przeglądać składowane tu przedmioty i lustrować samo pomieszczenie

Kuba1001 pisze:
Bastion:
Nie klęczałaś długo, a przynajmniej nie dłużej, niż zwykle. Po tym oczekiwaniu, Krasnolud na tronie pozwolił Ci wstać. To dobry moment, aby przekazać mu to, po co tu przyszłaś.
Wiewiur:
Była to rozległa posiadłość, która nie mogłaby poprawnie funkcjonować bez ich całych tabunów, także znalazłeś jednego po krótkiej chwili wędrówki korytarzami.

//coś się działo w międzyczasie?

//To którą postacią masz tu zamiar grać?//

//a muszę wybrać?

//Miała być jedna do tego wątku, ale że Wiewiur ma na to wesoło wylane, to możesz grać obiema.//

//No to chętnie tak zrobię. Odpis Ohgrena jest. Coś się działo w międzyczasie z krasnoludką?

//Niezbyt, odpisuj.//

Kuba1001 pisze:
Bastion:
Nie klęczałaś długo, a przynajmniej nie dłużej, niż zwykle. Po tym oczekiwaniu, Krasnolud na tronie pozwolił Ci wstać. To dobry moment, aby przekazać mu to, po co tu przyszłaś.
Wiewiur:
Była to rozległa posiadłość, która nie mogłaby poprawnie funkcjonować bez ich całych tabunów, także znalazłeś jednego po krótkiej chwili wędrówki korytarzami.

-Panie, przybywam, by ofiarować swe umiejętności twej sprawie - pokonaniu uzurpatora, który przemocą zdobył tron i przywróceniu porządku wśród krasnoludów

Krokiem lekkim, nonszalanckim wkroczył do środka i wprawnym okiem zaczął przeglądać składowane tu przedmioty i lustrować samo pomieszczenie

Skinął głową i krótko zlustrował Cię wzrokiem.
- Co możesz mi zaoferować w tej słusznej walce o sprawiedliwość?

Zbrojownia, jak to zbrojownia: Długie rzędy oręża wiszącego na ścianach, stojącego czy leżącego na półkach oraz opartego o ściany. Jako że poza Krasnoludami nie mieszkał tu prawie na pewno żaden przedstawiciel innej rasy, to wybór uzbrojenia był niewielki: Sztylety, noże, halabardy, piki, a przede wszystkim topory i młoty bojowe, dwuręczne, jednoręczne, najróżniejszych wzorów, a wszystkie doskonale wykonane, jak przystało na każdy rodzaj krasnoludzkiego oręża.

-Wierność, siłę ramion, wprawność topora i posłuszeństwo, panie. Nic innego nie mam, ten sku*wysyn mi wszystko odebrał, wybacz panie słownictwo- patrzyła w twarz władcy, oceniając jaką jest osobą


Zważył kilka broni w ręku, oceniając ich wykonanie, odłożył i wrócił do swojego przewodnika -Dziękuję, asan. Gdzie dalej?-

- Nie wiem czy rozglądałaś się wokół, czy tylko wparowałaś tu od razu po przekroczeniu bramy, ale rębaczy mam co niemiara, jeden w tą czy wew tą nie zrobi mi większej różnicy.
Ciężko było Ci cokolwiek wyczytać z jego twarzy, z wyglądu był pospolitym Krasnoludem, a sam wyraz i mimika były nieprzeniknione, najwidoczniej potrafił przywołać na nią maskę obojętności, gdy było trzeba.

- A gdzie pan sobie życzy? - zagadnął w odpowiedzi sługa, tak jak na kogoś w swej profesji przystało.

-Jestem tego świadoma, panie. Jednak nigdzie nie znajdziesz kogoś tak oddanego twej sprawie, jak ja. Ani nikogo, kto byłby w stanie przeniknąć tak blisko tego uzurpatorskiego psa

-Ty wiesz lepiej co tu jest godne obejżenia, asan

- Harde słowa, ale widziałem już wielu, którzy po wypowiedzeniu podobnych zawiedli... W takim razie mam dla Ciebie test: Jeden ze wcześniej zwerbowanych Krasnoludów, Mag Umysłu, wyruszył do garnizonu nieopodal Hunder i słuch po nim zaginął. Dał się złapać, zginał, stchórzył - wszystko jedno. Ja natomiast potrzebuję tych informacji, więc jestem gotów posłać tam Ciebie. Poza informacjami możesz przynieść coś, co udowodniło, że zadanie zostało wykonane. Opcjonalnie dostarczenie tu tamtego Maga też będzie przydatne.
//Tamtym Magiem była postać Wiewiura, możesz spróbować się z nim dogadać i namówić go na kooperację.//

- Nie sądzę, żeby jakieś pomieszczenie było szczególnie urokliwe, chyba że tych kilka, do których goście nie mają wstępu... Poza tym, mógłby pan zajrzeć na nasz balkon widokowy, każdemu, kto nie jest zaznajomiony z morzem od dziecka, podobno odbiera dech.

-Możesz na mnie liczyć, panie. Jakie informacje mam zdobyć?-


-Ach, morze z bliska wydało mi się nieszczególnie urokliwe, za to wybitnie niestabilne, ale chętnie zaznajomię się z nim z bliska. Prowadź, asan

- Nic konkretnego, po prostu jak najwięcej informacji o garnizonie, stacjonujących tam żołnierzach i tak dalej. Liczę, że jeśli pozostawię Ci w tej kwestii wolną rękę, to zostanę miło zaskoczony.

Tak też zrobił i po chwili trafiliście na niemalże najwyższą kondygnację wieży, ponad Wami znajdował się tylko jej czubek. Niemniej, widok stąd zapierał dech w piersiach, choć robiło się mniej przyjemnie, gdy zrywał się porywisty wicher lub gdy wychyliłeś się zza barierki i zobaczyłeś szczerzące się na dole ostre skały.