Pomieszczeń w Budynku N nie można już nazwać pokojami, tylko celami. Drzwi prowadzące do środka są stalowe i wyposażone w zamek elektromagnetyczny oraz zwykły. Wyjrzeć na zewnątrz można jedynie przez zakratowane, miniaturowe okienko. Cała cela jest przedzielona na pół jedną, solidną kratą, która nie pozostawia nadziei na przepiłowanie czy wyłamanie. Szafy znajdujące się w pokoju są pozbawione skrzydeł i na stale zamontowane do ścian. To samo tyczy się łóżek. Lampy zamontowane wysoko pod sufitem oświetlają pomieszczenie miękkim światłem, a naturalnego powiewu dostarcza zakratowane okienko pod sufitem. Cały pokój jest obity grubą, gumową wykładziną. Ten szczególny jest zamieszkiwany przez Shunsaku Toiguchiego oraz Todda Howarda.

Człowiek_W_Rytmie_Pizzy

Agent 815 został zbudzony przez miłą i spokojną melodię, która wydawała się znajoma. Tak, całkiem znajoma. Dochodziła z drugiego końca pokoju, z części należącej do Howarda. Czy intergalaktyczny szpieg odważy się podnieść wzrok?

Do tej pory Agent 815 nieraz spojrzał już w oczy śmierci i odważył się wyruszyć na wiele międzygalaktycznych podróży. Podniesienie wzroku by spojrzeć co odwala ten dziwak Todd jest niczym w porównaniu z tym, co do tej pory przeżył. Shunsaku podniósł się do pozycji siedzącej i spojrzał na część celi należącą do Howarda, by zobaczyć, skąd dochodzi ta melodia.

Agent 815 mógł dojrzeć jak Todd leży spokojnie w stroju Teletubisia, ściskając kołderkę i mały, przenośny telewizorek, który emitował właśnie odcinek serialu o kolorowych stworkach. Todd miarowo się kołysał w rytm piosenki przewodniej.

Toddowi się tym razem poszczęściło, bo Agent 815 postanowił nie używać swych mocy i pozwolić swemu lokatorowi oglądać jego ulubiony serial. Uznał, że poprosi jednak o lekkie ściszenie telewizora, gdyż ten przeszkadzał mu w dalszym śnie.
-Przepraszam jednostko ludzka znana jako Todd. Czy mógłbyś ściszyć urządzenie elektryczne, które właśnie trzymasz? Dźwięk z niego przeszkadza mi w spoczynku, niezbędnym dla naładowania się mych wszystkich mocy.

Tubiś odwrócił i uśmiechnął się szeroko do Ciebie. Podszedł z telewizorkiem do krat, by i Agent 815 mógł obejrzeć serial.

Agent 815 nie miał chyba zamiaru oglądać serialu. Jego mózg był zbyt zaawansowany, by czerpać przyjemność z tak zacofanego programu telewizyjnego. Rzucił Toddowi wkurzone oraz pełne pogardy spojrzenie, po czym odwrócił się do niego tyłem. Wiedział, że nie zaśnie z teletubisiową muzyczką w tle, dlatego nawet nie starał się tego osiągnąć. Po prostu w ciszy gapił się na ścianę swego pokoju.

Teletubisiowa muzyczka na szczęście ustała w tym samym momencie, w którym ktoś na korytarzu wyzwał niejakiego Twinkyiego-Winkyiego. Rozjuszony Todd delikatnie rzucił urządzenie na łóżko, po czym przypadł do krat i począł coś mruczeć w sobie tylko znanym języku

No to teraz, gdy już nie słyszę tego jazgotu, mogę wrócić do snu - pomyślał Agent 815 po czym spróbował zasnąć. I poległ. Nawet bez tej teletubisiowej muzyczki Agent był już zbyt rozbudzony, by ponownie zasnąć. Świetnie. Teraz jego moce naładowane zostały tylko w 80%. W razie poważnego zagrożenia życia nie będzie mógł użyć swych najsilniejszych umiejętności. Agent 815 podniósł się do pozycji siedzącej i rozejrzał się po pokoju szukając czegoś, co mogłoby zapewnić mu jakąś rozrywkę.

Cóż, Agent 815 mógł przejrzeć książki znajdujące się w szafie. Ale czy będą one wystarczająco niesamowite na potężny umysł międzygwiezdnego podróżnika?