Pokoje w oddziale U są przystosowane dla pacjentów "bardziej wymagających". Zielone ściany są pokryte miękką wykładziną, łóżka są niskie (aczkolwiek komfortowe), natężenie i kolor światła w pokoju można dostosowywać. W ściany wbudowane są szafy z których co prawda rzadko się korzysta. Przez środek pokoju prowadzi elastyczna, przeźroczysta mata, która oddziela pacjentów, ale pozwala im rozmawiać. Ten pokój należy do Musashi Umehaela oraz Liama Kohelmana.

Rafael_Prewentex

Musashi sunął właśnie przez delikatne fale sennego oceanu. Gdzie nie spojrzeć, rozlewał się bezmiar wody, a okręt był samotny pośród niego.

//Ehem

// Prewentex przeterminowany :V //
Shiho yori hana fuki-irete nio no umi
Osamotniony w bezkresie oceanu. Osamotniony wśród niezliczonego konfliktu. Niewidocznego gołym okiem, a jednak okrutnego. Okrutnego w swej naturze. Albowiem trwa od wieków i wiecznie trwać będzie. Zawsze woda będzie ochlapywała powietrze, zaś powietrze uderzało w wodę. Nieskończony, acz doskonały w swej nieskończoności.

Lepiej bym tego nie ujął, iście Platoniczne przemyślenia. Musashi powinien zostać pierwszym na świecie okrętem-filozfem. No, ale to plany na przyszłość. Tymczasem na horyzoncie pojawiła się mała jednostka.

Platon gdyby żył we współczesnych czasach i obejrzał pewną mongolską kolorowankę o człowiekach-okrętach sam chciałby zostać majestatyczną jednostką z metalu przecinającą grzbiety fal. Jednakże Platon już od stosunkowo długiego czasu spożywa w pokoju. Przepraszam - spoczywa.
Ale mniejsza z gadaniem, bo właśnie radar wykrył jednostkę na horyzoncie więc należy bacznie skupić na niej uwagę. W końcu może to być niebezpieczeństwo i cel jaki trzeba zniszczyć ku chwale ojczyzny. Właśnie... ojczyzna... Co to takiego? W sumie to nieistotne. Liczy się tylko życie i pływanie. Życie i sunięcie po tafli błękitnego oceanu. Życie i jednoczenie się ze swoją naturą.
Och jak cudownie jest być okrętem...
Och jak cudownie kołysać się wśród fal.
A w sobotę tylko do stoczni, do stoczni,
bo naprawy, tam dok ram pam pam pam.