W tym temacie znajduje się zbiór grywalnych ras na obecną chwilę.

Ludzie, ci zwykli:

Tych chyba już każdy zna i każdy wie jacy są. Liczni i zdolni do wszystkiego, ale nie są też w niczym jacyś rewelacyjni. Przystosowani do klimatów nizinnych mogą pozyskiwać jedzenie na każdy sposób. Posiadają bonus do ilości początkowych poddanych. Przeważnie i tak stawiają na ilość, a nie na jakość. Mogą tak samo szybko nauczyć się wielu rzeczy, przez co nie odstają jakoś z tyłu z technologią. Jednostki tej rasy na obecną chwilę są zależne od graczy, ale na obecną chwilę mechanikę kusz posiadają wyłącznie krasnoludy, ich sprawa czy podzielą się nią z innymi czy też zostawią ją dla siebie... Można zawsze też ją odebrać poprzez krwawy konflikt. Na swoich terenach posiadają dostęp do wszelakich surowców, praktycznie nie mają braków w niczym. Mag ludzi posiada następujące ścieżki magii do wyboru:
-Ogień
-Elektryczność
-Woda

Orkowie - Silne, czerwono, zielono, brązowoskóre i brutalne sku*wysyny, których historia to historia wojen, bitew i podbojów. Orkowie wywodzą się przeważnie ze stepów i to tam czują się najlepiej, choć są w stanie przetrwać w środowiskach górskich i nizinnych. Na ich korzyść przemawia przede wszystkim siła i wytrzymałość, lecz nie są jakoś szczególnie inteligentni. Ich wojownicy są bardzo silni w walce w zwarciu, jednak dla Orka hańbą jest użycie łuku, więc ich walka na zasięg ogranicza się do broni miotanej. Jeśli chodzi o zdobywanie pokarmu, to jego podstawowym źródłem dla Orków jest polowanie, na stepach i tak ciężko o uprawę zboża. Jeśli chodzi o trzodę chlewną, to ta nawet jakoś im wychodzi. Na obecną chwilę nie posiadają jeszcze szerokiego dostępu do górnictwa, więc używają przeważnie broni z ostrych krzemieni, a za tarcz używają grubej kory drzewnej. Na dodatek rasa posiada na swoich terenach wargi, które dają się czasem oswoić, a dzięki nim posiadają sporą silną kawalerię. Magia pośród orków dotyczy opiewa się wyłącznie wokół szamanizmu.







Podziękowania za sporządzenie opisu tej rasy należą się w większości Kubie.

Krasnoludy - Istoty nie należące co prawda do najwyższych, ale za to do jednych z najdzielniejszych i najwytrwalszych. Są oni prekursorami technologii na całym kontynencie, na obecną chwilę to oni tu wszystko wynajdują i to oni potrafią wytworzyć kusze. Nie istnieją krasnoludy nie żyjące w pobliżu gór przez co takowi mają pod górkę z tworzeniem farm, ale i tak przeważnie żyją z myślistwa czy hodowli. Wielkim minusem u nich jest brak kawalerii, ale kto by potrzebował kawalerii w górach? No właśnie, krasnoludy są przede wszystkim defensywnym narodem, dlatego rzadko kiedy jakiś spróbuje zaatakować kogoś, no chyba, że czym prędzej wymyślą trebusze czy inne machiny oblężnicze... Natomiast jak patrzeć na ich maga, ten niestety posługuje się tylko jedną ścieżką magii, runiczną.

Elfy - Rasa wysokich osób o dłuższej małżowinie usznej, która przede wszystkim cechuje się tym, że jest jednym z lasem, nie przepada za technologią i przeważnie wywyższa się nad innymi rasami. Są nie kwestionowanie najlepszymi łucznikami spośród wszystkich raz, ale ich piechota pozostawia wiele do życzenia. Nie są wyposażeni jakoś szczególnie w pancerze, coby nie krępowały im ruchów, a tak to posiadają jedynie tarcze, które zapewniają im nieco większą obronę. Warto wspomnieć, że elfy brzydzą się jedzeniem mięsa, dlatego nie polują, ani nie hodują oni zwierzyny czy też nie łowią ryb. U nich może zarówno rządzić kobieta jak i mężczyzna. W przypadku tej pierwszej jest ona też dodatkowo magiem! (Doradca już nim nie jest) Natomiast ścieżki magiczne dostępne dla elfiego maga są następujące: Woda, Natura, Ziemia.

Nordowie - Bywają nazywani również Nordlingami czy Ludźmi Północy, bo stamtąd właśnie pochodzą. Niegdyś byli to ludzie, ale zapuścili się nie tam gdzie trzeba i trafili w mroźne doliny, rozległe śnieżne pustynie i ogromne tundry. Część stamtąd odeszła, a reszta została, w sumie nie wiadomo czemu dokładnie. Jednak zostali i wyewoluowali, by móc przeżyć w tym jakże niesprzyjającym środowisku. Przez to zaczęli różnić się od ludzi tak bardzo, że uznawani są za osobną rasę. Przede wszystkim Nordowie są wyżsi i bardziej umięśnieni od zwykłych ludzi. W mroźnych terenach nie ma jak uprawiać zbóż, z hodowlą również jest niełatwo, więc w sztuce polowania przewyższają oni nawet Orków. Na tym tle szczególnie wyróżniają się łucznicy oraz tresowane przez nich sokoły.
Nordowie podobnie do Orków mają przeważnie swojego szamana, który to pomaga Nordom przejść rytuał zmężnienia oraz zapewnia im dodatkowe siły przed bitwą poprzez składanie ofiar z wrogów i zwierzyny. Wrogów im nie brakuje, ponieważ nie dość, że są inne osady Nordów to jeszcze mieszkają w pobliżu Krasnoludy czy Trolle. Poza tym znani są ze swej olbrzymiej odwagi, którą objawiają między innymi tym, że do walki ruszają osłonięci jedynie skórami i futrami, a równie często nawet bez nich, ukazując pokryte barwami wojennymi, bliznami i szramami torsy. Jeśli chodzi o walkę to posługują się przeważnie toporami, włóczniami, pałkami obitymi żelazem, łukiem i niekiedy mieczem. Nie zapomnijmy też o ich tarczach, wytwarzane z wytrzymałego drewna i obitego skórą z lokalnej zwierzyny są naprawdę wytrzymałe i mogą wiele znieść. Głównie są do tego zmuszeni z powodu naprawdę małych zasobów żelaza czy innych metali występujących w ich okolicy. Nordowie posiadają także swoją tajną, obosieczną broń, a mianowicie grzybki. Ich użycie zwiększa odwagę i żądzę krwi Nordów, a także zmniejsza odczuwanie bólu, ale tym samym jest ryzyko szansy, że ktoś wpadnie w taki szał, że mógłby zaatakować swoich własnych towarzyszy. Jeśli chodzi o Magię, to Nordom zostało sporo po swych kuzynach z bardziej gościnnych regionów. Magowie Nordlingów są w stanie opanować następujące rodzaje Magii:
- Woda.
- Lód.
- Szamanizm.



Podziękowania za sporządzenie opisu tej rasy należą się w większości Kubie.

Gobliny - Kurduple, a do tego cherlawe. Tak w sumie określiłby ich każdy Ork. Czemu właśnie Ork? Bowiem Gobliny były przez wiele lat zależne od Orków. Jednak w końcu uznały, że mają dość, zbuntowały się i uciekły. I tu zaczyna się historia wolnych Goblinów...
Typowy Goblin jest dość niski, ma od stu dwudziestu do stu pięćdziesięciu centymetrów wzrostu maks. Do tego zielona skóra i czarne włosy. Gobliny nie grzeszą siłą, dlatego były pomiatane przez Orków. Ich mała siła wyklucza użycie jakiejkolwiek dwuręcznej broni albo i cięższej jednoręcznej. Dlatego Gobliny częściej posługują się lekkimi mieczykami, nożami z ząbkowanym ostrzem i włóczniami. Są także dobrymi łucznikami, a dokładniej strzelają niezbyt celnie, ale za to szybko. Do tego każda ich strzała ma wyszczerbiony i ząbkowany grot, a do tego przed każdym starciem Goblin używa trucizny wyprodukowanej przez ich maga na swoich grotach, by każdy strzał był zabójczy. Jeśli sama strzał nie zabije wroga, to może zrobi to trucizna. Łucznicy Goblinów to ich siła, są sprytni, dobrze wyszkoleni i mogą się ukrywać za pomocą kamuflażu. Gobliny słyną także ze swych umiejętności oswajania dzikich zwierząt. Dzięki temu mają bonus do hodowli, a także udomowili wilki. Nie są to prawda rasowe Wargi, jak w wypadku Orków, ale przydają się w polowaniu, walce i ochronie osad. Zwykły wilk nie uniesie Orka. Ale Goblina już tak. Dzięki temu, po wielu próbach i błędach, Gobliny stworzyły oddziały wilczych jeźdźców i wilczych łuczników. Jeźdźcy to lekka kawaleria, dobrzy w walce przeciw lekkiej piechocie, zwłaszcza gdy mogą uderzyć z flanki lub od tyłu. Natomiast strzelcy to zwykli łucznicy wsadzeni na wilka. Ich celność nieznacznie spadła, ale wzrosła mobilność, która jakoś to rekompensuje. Poza tym Gobliny mają silne oddziały włóczników, których głównym zadaniem jest osłona strzelców i zadanie paskudnych ran. Na całym świecie znane są przede wszystkim te goblinie produkty: leki, bimber i trucizna. Wszystko to otrzymują przerabiając hodowane przez siebie rośliny i zioła. Gobliny cały czas ścigają się z krasnoludami w wynajdywaniu kolejnych cudów na rynku technologii. Podobno kręcą coś przy tworzeniu machin oblężniczych, ale mają głównie problemy przy obsłudze ich, te bowiem nadal wymagają sporo siły. Magowie goblinów mogą obrać następujące ścieżki magii: Szamanizm, Ogień, Trucizny.



Podziękowania za sporządzenie opisu tej rasy należą się w większości Kubie.

Mroczne Elfy - Niegdyś były to zwykłe Elfy, które razem ze swymi braćmi zamieszkiwały powierzchnię, radując się lasami, gwiazdami, tańcem i śpiewem. Ale w końcu doszło między nimi do konfliktu, niewielu pamięta na jakim tle. Niemniej, doszło najpierw do utarczek, które z czasem przerodziły się w wojnę domową. Ci ją przegrali i, aby uniknąć całkowitej zagłady, uciekli w podziemia. Błądzili korytarzami lub ginęli w szponach dzikich bestii. Z czasem jednak zdołali się tam zaaklimatyzować. Przez to znacznie zmienił się ich wygląd: Mroczne Elfy, zwane też Drowami, mają mahoniową skórę, białe włosy i czerwone oczy. Spora zmiana zaszła też w mentalności, są oni bowiem bardziej źli, bezwzględni i zdradzieccy od Elfów z powierzchni. Kolejna zmiana zaszła w ich sposobie walki: Zamienili oszczepy na trójzęby, a jednoręczne miecze na jatagany. Z czasem Mroczne Elfy ułożyły się wygodnie w podziemiach, a wtedy uznali, że nadszedł czas na ekspansję. Wciąż walczą między sobą o dominację w podziemiach. Chodzą słuchy, że potrafią oni zniewolić inne rasy, siłą rzecz jasna. Drowy nie słyną z walki na otwartym polu, do tej rzadko dochodzi zważywszy na to, że nie są na tyle zdyscyplinowani czy też szczególnie liczni, oni preferują walkę z ukrycia, podobnie do goblinów.
Do ich zalet niewątpliwie należą wyżej wymienione umiejętności niewolenia innych ras i potworów, które można wykorzystać później na swoich wrogach. Jedni mówią, że ich mag odpowiadający za trucizny nie ma sobie równych spośród innych ras, zważywszy na to jakie składniki występują pod ziemią. Niestety, Mroczne Elfy mają też wady. Po pierwsze: gardzą pancerzami. Wolą stawiać na zwinność i szybkość, czasem dopełniając to jakąś kolczugą czy zbroją ze skóry. Po drugie: Zwykłe Elfy ich nienawidzą, a z innymi rasami mogą mieć utrudniony kontakt dyplomatyczny, zważywszy na ich chęć posiadania niewolników, którzy w dostatecznie dużej ilości mogą zechcieć zgładzić swoich panów. Podobnie jak pośród elfów z lasów, u nich też może zasiadać kobieta u władzy, a wtedy jest ona magiem. (Doradca wtedy nim nie jest) Ich mag posiada następujące ścieżki magiczne: Trucizna, Ziemia, Krew.



Podziękowania za sporządzenie opisu tej rasy należą się w większości Kubie.

Trolle - Rasa przede wszystkim całkiem podobna do Orków, ale nie do końca. Przede wszystkim są od nich odrobinę wyżsi, ale przeważnie chodzą zgarbieni oraz są słabsi fizycznie. No i przede wszystkim są też nieco inteligentniejsi. Cechuje ich przede wszystkim posiadanie długich kłów, które są u nich oznaką szacunku jak i pożądania przez kobiety tej samej rasy. Warto wspomnieć, że posiadają wyłącznie trzy palce u rąk oraz dwa u stóp. Istnieją też ich trzy warianty koloru skóry zważywszy na klimat w jakim żyją, a te warianty to zielony na nizinach, niebieski na śniegu i szary w górach i na stepach. Do ich stylu walki należy przede wszystkim broń miotana, w której są naprawdę dobrzy. Nie korzystają oni z pancerzy przeważnie z braku dostępu do surowców, dlatego też chodzą bez pancerza lub z jakimś skórzanym nabijanym kłami czy kolcami upolowanych bestii, czy też niekiedy ich pancerze są z drewna. Ich mag może wybrać następujące ścieżki magiczne: Elektryczność, Truciznę i Szamanizm.

Akarowie - Nie jest to co prawda inna rasa, dalej są ludźmi, ale przeszli przez zmiany podobne do Nordów. W zalewie ludźmi każdego kontynentu właśnie ci postanowili udać się na południe i założyć swoje osady na gorącej pustyni. To zmieniło ich karnację na ciemniejszą oraz przez kilka generacji kolor oczu oraz włosów na równie podobny co skóry. Pomimo niebezpieczeństw oraz trudów jakie niesie ze sobą życie w takim klimacie to trzymają się tam oni zadziwiająco dobrze. Jednym z największych jednak u nich trudów jest zagrożenie ze strony centaurów, barbarzyńskiej hordy napadającej zarówno na pustyni jak i na stepach... Natomiast do plusów zdecydowanie można zaliczyć ich bogate w surowce złoża, z pewnością mogliby sporo na nich zarobić czy też użyć ich ku własnym celom. W boju przeważnie posługują się wszelakimi szablami oraz tarczami, mają też całkiem niegłupich łuczników, zwłaszcza że ci muszą nauczyć się strzelać konno, by przeciwstawić się centaurom. Ich mag może wybrać następujące ścieżki magii: Ogień, Piasek, Ziemia.