Dominium mroku i zła, najgłębsze czeluście świata dom pani chaosu oraz miejsce potępienia wielu śmiertelników którzy niestety nie mieli dość szczęścia by uciec przed losem..

Aren nie miał do końca pewności gdzie się znalazł...gdzieś w oddali słyszał krzyki, na krańcu horyzontu rysowała się postać potężnego giganta która co chwilę podnosiła w górę ogromny bicz i uderzała nim w coś..

A obok ciebie stała dziewczynka wyglądająca na sześć lat.. z wejrzeniem we wzroku jakby to była jej codzienność

- Hmm..widocznie nie udało mi się trafić wprost do mojego domku..w takim razie chwilę się przejdziemy..- tu spojrzała na ciebie ponownie -. To chyba nie problem, prawda ?

//*Aren, bez tego "l"//
- Skądże.

Tak też Julka wciąż trzymając cię za rękę zaczęła prowadzić gdzieś w nieznane.. spacerek trwał raczej krótko, jednak po drodze miałeś okazję napatrzeć się na największe potworności..ludzi którzy aby przetrwać pożerali swych martwych już kompanów, demony które rozszarpywały swymi szponami potępione dusze, klatki pełne nieżywych..chociaż i tu nie było pewności.niektóre ciała jeszcze się ruszały..

Waszym celem okazała się być mała drewniana chatka, dziewczynka puściła twoją rękę, otworzyła drzwi z pomocą małego kluczyka i weszła do środka, wciąż trzymając dla ciebie wejście.

- Chodź do środka proszę, te dusze są strasznie upierdliwe jeśli już wejdą tu..

Starał się nie okazywać strachu, ale przestąpił próg chaty.

Wnętrze było..no cóż..dziwne - od zewnątrz bardzo mała drewniana chatka w środku była potężna, ogromne jedno pomieszczenie całe wyłożone było kamieniem - znajdował się tu kominek, kilka foteli oraz wyglądające na niesamowicie wygodne łóżko.. oraz na samym środku pomieszczenia..ogromna kula w większości niebieska.. jakby lewitująca.. po dość krótkiej chwili dostrzegłeś że zielone kształty mają podobny wygląd do tego który znałeś z map..

- Nie dotykaj tego proszę..- stwierdziła widząc na co się patrzysz po czym ruszyła ku drewnianemu stołu który znajdował się w rogu pomieszczenia -.

Tak więc szerokim łukiem to ominął i podążył za nią.

Zasiadła do stołu czekając aż ty zrobisz podobnie.

Również usiadł, zapewne naprzeciw jej.

Usiadła, patrząc się prosto na ciebie - a ten słodziutki wzrok małej dziewczynki wydawał się jakby patroszył cię a potem składał do kupy..i to wszystko w jednym momencie.

- No cóż, Arlenku..sprawy się mają tak że jest dość źle, powiedz mi proszę..co planujesz zrobić z tym atakiem na twoje zajęte ziemie ?

- Jeśli nie będę potrzebny nigdzie indziej, udam się tam osobiście z moimi najlepszymi nieumarłymi legionami, aby zepchnąć wrogów do morza nim zdążą uchwycić przyczółek i rozwinąć ofensywę... A jeśli nie, to na czele moich wojsk poślę któregoś z Jeźdźców.

- Mhm..rozumiem.- spojrzała na ciebie przenikliwie, z lekka się uśmiechając -. Ufam ci, Arlenie..ale potrzebuję twojej pomocy w jednej rzeczy..jeśli udałoby ci się odnaleźć więcej Jeźdźców..zdrajców z dawnej ósemki, potrzebuję abyś ich do mnie przyprowadził.

- Tak, słyszałem że było ich więcej, ale sądziłem, że poza Wojną, Zwycięzcą, Zarazą i Śmiercią wszyscy są martwi lub w jakikolwiek inny sposób niedostępni.