Posiadłość na wyspie.

Kuba:
Helikopter wylądował na lądowisku. Widzisz przy nim Japończyka i dwoje uzbrojonych ludzi.

Wyszedł w asyście swoich ludzi. Dwójkę i pilota zostawił z obrazami i dziewczyną.
- Kolekcjoner sztuki, jak rozumiem? - zapytał na wstępie Japończyka.

-To ja. Mogę obejrzeć obrazy?

Pstryknął palcami na znak, że jego ludzie powinni wyładować obrazy.

Obrazy zostały wyładowane.
-Piękne, tylko, tutaj na ramie.
Pokazał na Mona Lisę.
-Jest małe obtarcie na ramie.

- Po tym co przeżyłem próbując Ci dostarczyć te obrazy powinieneś się cieszyć, że tylko otarcie.

-A co się stało po drodze?

- Długo by opowiadać. Lepiej dawaj kasę... A poza tym co Ty na taki deal: Dam Ci helikopter za jakiś mniej rzucający się w oczy środek transportu?

-Statek, czy inny helikopter?
Widzisz za nim jak przychodzi dwoje ludzi. Cztery czarne teczki z kapustą, sianem, pieniędzmi czy jak kto woli.
-2 miliardy.

Próbowałam mocą wyrwać jednemu człowiekowi teczkę by móc nią walnąć swoich oprawców.

Udało ci się.
-A za nią dorzuciłbym jeden milion. Ma spory potencjał na gangstera. Uwolnij jej usta.

Przywaliłam nią osiłkowi stojącemu najbliżej mnie.
- Nikt nie będzie mnie kupował! - próbowałam krzyknąć jak najbardziej wyraźnie.

Zabrał walizki.
- Zabiła mojego człowieka. Najchętniej palnąłbym jej w łeb. - powiedział i demonstracyjnie odwrócił się idąc do helikoptera.
- Przynajmniej dziesięć milionów. - dodał zatrzymując się po przejściu kilku kroków.

-Niech zostanie u ciebie. Radziłbym jej ci nie zabijać, może być z niej bardzo dobry materiał. Zostaw ją u mnie na tydzień na szkolenie. Oddam ci ją po tygodniu.

Wskazał swoim na najbliższy odrzutowiec i kazał zabrać tam kasę. Sam wziął dziewczynę i odkleił jej taśmę z ust.
- Macie pięć minut. Pogadajcie sobie. - mruknął stając z boku, ale tak by widzieć i słyszeć to co mówią.

- Wiecie co? Jest pewien problem - powiedziałam otwarcie - Nie będę działała w grupie. Nikt mnie sobie nie podporządkuje! - oznajmiłam. Nie wiedziałam co we mnie wstąpiło.
- Poza tym nie będę okradała innych... - pomyślałam nie za bardzo przekonana o tym fakcie. Starałam sobie to wmówić.

-Nasza robota to nie tylko kradzieże. Poza tym wiesz że albo to, albo tańcowanie w barach?

- Czyli jeżeli się do was nie przyłączę, zostanę jakąś dz*wką? - zapytałam. W tej chwili odpowiedź zdawała mi się oczywista.

-Tak.

Spuściłam głowę w dół.
- Zgadzam się - wyszeptałam.

Ponownie zakleił jej usta.
- Zajebiście. To my bierzemy kasę za nią, za obrazy i jakąś łódkę. Widzimy się za tydzień, tak?

-Za tydzień mam spotkanie z Deadpoolem... Może być za dwa?

- Mnie to tak średnio, więc jasne. Coś jeszcze?

//Czekam teraz na Felniir//

//A co ona ma do gadania? Ja sobie odpłynę i będziesz mi kontynuować wątek, a ona tu poczeka .-.//

Widzisz łódź, właściwie to jacht. Raczej nie tani.

Wsiadł do jachtu razem z pieniędzmi i swoimi ludźmi.

Pieniądze wsiadły za tobą a za pieniędzmi ludzie.

Czyli hierarchia została zachowana.
On nie znał się na prowadzeniu takich pojazdów, więc powierzył to zadanie któremuś z członków gangu, bo ze wszystkich, których miał ze sobą, jakiś powinien się trafić.

Akurat zupełnie przypadkiem był czlwooek który umiał kierować łodzią.

Więc, całkiem przypadkiem, wydał mu polecenie by odpalił jacht i ruszył na Berl... Na Nowy Jork. Tak, do Nowego Jorku.

Płyniecie, płyniecie.... Nagle w coś lekko uderzyliście. Obok was wypłynęła łódź podwodna z takim logiem na włazie:

Polecił się zatrzymać, bo jeśli to okręt podwodny to raczej nie zawahają się użyć torped.

Łódź się wynurzyła. Na pokład łodzi z włazu zaczęli wychodzić żołnierze Hydry. Uzbrojeni. Po nich wyszedł, człowiek z symbiotem Carnaga. Raczej zbyt mało psychiczny aby to był Cletus. Działo na łodzi wycelowało w was. Jeden z twoich ludzi zaczął celować do nich z karabinu.

Nakazał mu gestem przestać, a sam wpatrywał się w przybyszów, choć chciał by to oni wykonali pierwszy ruch.

-Wy wiecie kim my jesteśmy? Bo chyba nie rozumiecie na kogo wpadliście.

- Hydra. Naziści. Dziwnym trafem nie lubię, ani Niemców, ani nazistów. - stwierdził beztrosko, jednak zacisnął w pięści dłonie w karwaszach.

Jego ręka zamieniła się w siekierę.
-Chyba nie chcemy aby pod wodą leżał wrak waszej łodzi... Prawda?

- Nie, nie chcemy. - powiedział, ale dodał: - I tak nie zmienisz moich poglądów. Do nazizmu, nazistów i Niemców. Do Waszej organizacji nic nie mam. A tak poza tym to idzie Wam tak źle,że trudnicie się piractwem?

-Czy jeśli statki USA pływają po swoich wodach i namierzają działem statek to jest to piractwo? Po prostu nie zostawimy tak tego że na nas wpadliście. Przy naszym zadaniu nie może być świadków.
Drugie działo celuje w was.

- Nie. - powiedział po namyśle. - To raczej rozbój, napad, napaść, albo coś takiego. Dobra, nieważne. Co do świadków to ja Was nie wsypię, osobiście odczuwam urazę do bohaterów i sprawiedliwości jako-takiej.

-Moglibyście pracować dla nas... Chyba w trakcie waszego lotu atakowali bohaterowie z Akademii Tarczy. Prawda?

- Woverin i dwa młodziki: Wiewióra i pająk w zbroi. Nie miałem większych problemów.

-Proponuje atak na Akademię Tarczy.

- Szalony idioto, stwierdzam, że ten plan jest je**ięty i sam atakuj sobie akademię, bo przekonywanie mnie bez konkretnych argumentów spełznie na niczym.

-Broń Tarczy, zemsta, samoloty Tarczy, łodzie Tarczy... Koniec ze szkoleniem i tak już mocnej Wiewióry. Wy zgarniecie połowę sprzętu Tarczy, a my odzyskamy nasz sprzęt i połowę Tarczy.

- Spodziewałem się gadki o potędze, władzy i całej reszcie tego szajsu, oraz robocie dla Hydry.

-Jeśli chcesz zarobić naprawdę grube pieniądze, zawsze możesz pracować dla nas.

Stałam tak z zaklejonymi ustami obserwując wszystko.