Sfera powszechnie uważana za najlepszą. Jej mieszkańcami są wyłącznie ludzie wyznający wszystkie osiem cnót: Prawdomówność, Odwagę, Sprawiedliwość, Współczucie, Poświęcenie, Honor, Pokorę i Pobożność. Wiodą tutaj spokojne egzystencje, w pokoju i harmonii. Nad Wyspami pieczę sprawuje Erastil.

Althenor niewytłumaczalnie znalazł się na jakiejś plaży. Miecz zniknął mu z dłoni i teraz oślepiało go jedynie nadzwyczaj jasne słońce.

Padł na ziemię i zaczął ją całować. Następnie zaczął się modlić. Gdy już skończył i zaczął kogoś szukać.
//serio, jestem tu pierwszy? xD

Całowanie piasku nie było zbyt przyjemne. Modlitwa nie przyniosła widocznych efektów, lecz poszukiwanie owszem - wkrótce dostrzegł przypominający pałac budynek stojący nad wodą. Wyglądał na dobrze utrzymany, więc z całą pewnością ktoś powinien tam mieszkać.

///Racja. Wynudzisz się tu.///

Poszedł tam.

Był w stanie z łatwością dojść pod samo wejście do budynku, który z bliska zdawał się jeszcze bardziej okazały.

Stanął w progu.
-Jest tu kto?

- Owszem - usłyszał dziwnie brzmiący głos dobiegający zza pleców

Odwrócił się.

Metr nad ziemią unosiła się jakaś kula światła. Jak dziwne by to nie było, to od niej zdawał się nadchodzić głos.
- Serdecznie witam na Wyspach Błogosławionych. Jak mniemam pan jest Althenor Tyrnig?

-Jest tu dobrze. Niedawno się tu znalazłem, i do teraz jest dobrze. Z kim rozmawiam?

- Rozmawia pan z magicznym konstruktem numer 27891941, stworzonym w celu objaśnienia panu obecnej sytuacji.

-Poproszę o objaśnienie.

- Poproszę o dokładniejsze pytanie

-Powiedziałeś, że stworzono Cię by objaśnić mi sytuację. Poproszę o nie.

- Twe pytanie pozostawia wiele do życzenia, ale spróbuję na nie odpowiedzieć. Znajdujesz się na jednej z Wysp Błogosławionych, w sferze stworzonej dla najlepszych spośród umarłych. Wyspa ta wraz ze znajdującą się tu rezydencją należy tylko i wyłącznie do ciebie. Jeśli chcesz spotkać się z innymi mieszkańcami tej sfery, zalecam skorzystanie z teleportu i przeniesienie się do jednej z publicznych wysp.

-Skorzystam z chwili spokoju, pomodlę się i pomyślę czy będę się teleportować.

- Tak więc zostawię pana w spokoju. W razie czego proszę zawołać - powiedział konstrukt, po czym zniknął

Arthenor zaczął się modlić. Gdy już skończył, kleknął, rozwarł ramiona i zawołał konstrukt.

Ten się pojawił natychmiastowo.
- Słucham?

- Przemyślałem to. Chciałbym się teleportować. Mam jednak pytanie, czy po teleportacji będę mógł tu wrócić?

- W każdej chwili.

-Do jakich wysp mogę się przenieść? Podaj mi listę najbliższych wysp.

- W tej sferze odległość nie ma znaczenia. Czego pan szuka?

-Szukam jakiejkolwiek wyspy, gdzie mogę znaleźć inne osoby. Nie chciałbym być samotny.

- O ile nie ma pan od nikogo zaproszenia, może pan udać się na jedną z wysp przeznaczonych do wspólnej rozrywki bądź oddawania czci odpowiednim bogom.

-Tak więc proszę o teleportację do wyspy, gdzie można czcić jakiegoś boga.

- Którego? I który aspekt?

-Niestety nie pamiętam jakiego ja boga czciłem za życia, ale pewnie ty to będziesz wiedział. Jesteś w stanie teleportować mnie do takiej wyspy?

- Obawiam się, iż moje zasoby wiedzy na ten temat są ograniczone.

-Także więc, poproszę o transport do jakiejkolwiek wyspy, wystarczy aby byli tam ludzie.

- Może być jedno z forów publicznych?

-Tak.

- W takim razie proszę stać w miejscu przez parę sekund. Procedura teleportacji została rozpoczęta - powiedziała świecąca kula, po czym ponownie zniknęła

Arthenor tak jak mu kazano, stał w miejscu

Po paru sekundach starca okryło jaskrawe światło, a w następnej już chwili stał na jakiegoś rodzaju placu pośród rozrzedzonego tłumu ludzi, jakiego nie widział od bardzo dawna. Może nigdy.

Przeszedł się chwilę oraz rozglądał się na lewo i prawo.

Nikt go nie zaczepiał, choć niektórzy patrzyli się na niego ze zdziwieniem. Po placu były porozstawiane podia, z których jacyś mówcy przemawiali do mniej lub bardziej zainteresowanych przechodniów. Było też parę straganów, jednak wszystkie zdawały się być opuszczone.

Szukał wzrokiem osoby, która stała sama.

//W sensie? Jaka jest różnica między staniem samemu a staniem w towarzystwie?

//Chodziło mi o osobę, która nie jest zajęta rozmową z kimś i stała bez towarzystwa.

Wielu spośród tłumu stało samotnie, w zamyśleniu bądź przegryzając coś. Większość z nich wyglądała podobnie, czyli dosyć staro i poważnie.

Podszedł do jednej z nich
-Dzień dobry. Jestem Arthenor Tyrnig. Jak Cię zwą?

Starzec spojrzał na niego, po czym przemówił:
- W tym świecie przybrałem imię Vaarsuvius. Czy mogę ci w czymś pomóc przyjacielu?

-Znalazłem się na tej wyspie dzisiaj. Czy możesz mi powiedzieć, kogo mogę tu jeszcze poznać? W sensie, kogo znasz na tej wyspie.

- Ta wyspa służy do intelektualnej debaty. Nikt tutaj nie mieszka na stałe, choć znam paru bywalców. Ten tutaj dla przykładu - wskazał na jednego z przemawiających z podium mężczyzn - to Inkyrius. Całkiem porządny gość. Obecnie argumentuje za kompatybilizmem i całkiem nieźle mu idzie.