Wieża jest zbudowana w stylu gotyckim. Stoi na skarpie, jest w cholerę wysoka i chroniona przez lodowe potwory. Pod wieżą jest mała wioska.

Khajrol siedział w swej sypialni i czytał księgę.

Księga była pamiętnikiem rycerza który zawarł układ z Panią Chaosu, opowiadała jego historię która kończyła się wpisem w którym mówił że idzie na spotkanie z "Nią" w sprawie ostatniego życzenia

- Nie można ufać Pani Chaosu.
Parska śmiechem po czym chowa księgę.

Udało ci się schować książkę .

//WOOOOOW! xd//
Kładzie się na łóżku i rozmyśla się.

//Nie pisz takich postów bo nie mam co z tobą zrobić '-'//

Nic nie przeszkadzało ci w rozmyślaniach, no może poza jednym . W pokoju było tylko jedno okno, było otwarte i bił od niego chłód .

//hehe ;-;//
Bawi się tym chłodem, tworzy małe aniołki magią.

Aniołki tańczyły, latały dając rozrywkę kotu który nie wiadomo jak pojawił się na parapecie okna.. przyglądał się im z zafascynowaniem .

Tworzy lodowego Wilka.

Udał ci się, problemem było to że się nie ruszał . Magia lodu nie pozwala na ożywianie przedmiotów .

Pokazuje aniołkowi aby zatańczył dla niego w powietrzu.

Mogłeś nim kierować, tylko ty . Aniołek przeleciał nad niego i zaczął podskakiwać, tańczyć .

Uśmiecha się i głaszcze aniołka, nie topi aniołka sobą, ponieważ jego skóra jest niczym lód.

Ten przysiadł na tobie, usłyszałeś jak kot zeskakuje z parapetu i ogląda się po pomieszczeniu .

Nadal głaszcze aniołka.
- Kici, kici.

Kot podszedł do ciebie i... zamienił się w Elfa .

- Witaj, pora przypomnieć sobie o przeszłości .

- O której?
Unosi brew po czym wstaje, kula mrozu pojawia się w jego ręce.

Spojrzał na kulę mrozu lekko rozbawiony

- Nie poznajesz swojego wuja ? Matka cię wzywa .

Wybucha szczerym złowieszczym śmiechem po czym tworzy lodowe golemy. Dokładnie to dwa, takie ulepszone.

- Kim jesteś?
Mówi zimno.

Golemy stały w miejscu nic nie robiąc, stworzenie czegoś takiego lekko cię zmęczyło .

- Przed chwilą ci się przedstawiłem .

- Moją jedyną rodziną są me stworzenia.
Dotyka jednego z golemów.
- To ma rodzina, ty. Ty jesteś dla mnie intruzem. Podaj pełne imię i nazwisko, może wtedy nie zginiesz.
Jego aura zmienia się na zabójczą.

- Chłopcze nie sądzisz chyba że mnie pokonasz ? Wiem że twoi rodzice nie żyją, ale znasz naszą tajemnice . Twoi rodzice za ciebie przysięgli że będą pilnować tajemnicy położenia naszego miasta, i ty też . Teraz miasto jest zagrożone więc twoja przysięga wiążę cie żebyś nam pomógł .

- Nie mów do mnie chłopcze śmieciu. Ja nie mam rodziców. I nie mam miasta. A teraz odejdź.
Wyciąga miecz.

- Nie sądzisz chyba że mnie pokonasz ? Jestem pradawnym, nie pokonasz mnie . A przysięga cie obowiązuje -. oczy elfa błysnęły zielonym kolorem -.

A jego oczy świecą ciemnym niebieskim. Jego oddech staje się mroźny, cała komnata jakby staje w mrozie.
- Poczuj moc Mrozu.
Z jego gardła wydobywa się ryk. Tworzy armię mieszczącą się w jego pokoju po czym rozkazuje im atakować intruza.

Elf uśmiechnął się, pokój zapłonął . Ogień w całym pomieszczeniu rozpuścił twoją armię a tobie zaczął doskwierać, następnie uderzył w ciebie ciosem magicznym który rzucił tobą o drzwi pomieszczenia, twoja wieża zaczęła zaciskać się w okół ciebie

- Żyję dwa tysiące lat . Znam wszystkie rodzaje magii .- Usłyszałeś zza swojego więzienia-.

Uwalnia całą swą moc, tak aby stworzyć kryształ ochronny.

Niemal cię to wyeliminowało z walki, kryształ powstał . Był bardzo gruby . Usłyszałeś jak kamień się rozsuwa. W krysztale zaczęła powstawać mała dziura, elf najwyraźniej koncentrował magię ognia w jednym miejscu .

Tworzy z tyłu wyjście po czym wyychodzi cicho i atakuje wroga ostrzami mrozu.

Za sobą miałeś tylko wyjście na schody, dodatkowo zablokowane drzwiami . Kryształ zaczyna pękać.

Niszczy drzwi po czym zbiega, ucieka.

Zatrzymała cię wieża która zaczęła zamykać ci drogę .

Tworzy dziurę w wieży za pomocą magi po czym skacze, tworzy wielkiego anioła obronnego i rozkazuje mu aby go uratował i zaniósł w bezpieczne miejsce.

Spadłeś na dobudówkę jakieś cztery metry niżej, elf zamienił się w kruka i zleciał do ciebie .


// Mówiłem ci że magia mrozu nie pozwala na ożywianie, a rzeczy materializują się chwilę//

Tworzy tarczę po czym tworzy taką deskę serferską.
//'Nie wiem jak to się ku*wa pisze...//
I jedzie przez las.
//xd//

Tak właściwie nie mogłeś się podnieść.. miałeś połamane kilkanaście kości .

//Ale on leży na tej desce. //

//A ok ;v//

Kruk zamienił się w wilka i ścigał cię, powoli słabłeś .

//:v Leniuszek :v//
Nadal jedzie i strzela przez stopy soplami lodu.
//xd//

To już całkowicie cię wyładowało, wilk unikał ich zwinnie a twoja deska powoli słaba aż.. znikła a ty rozpędzony przywaliłeś o drzewo .

- Kuuurwa...
Wkłada w magię swoje zdrowie po czym próbuje uciec deską.

Przy próbie użycia magii twoja moc pękła a ty poczułeś potężny ból brzucha . Za dużo władowałeś w tą tarczę z wieży. Wilk podbiegł do ciebie i znów stał się elfem .

- No połatać cię może teraz tylko nasza magiczna woda .

- Eastio Ninpundo.
(Pie**ol się, niczego od was nie potrzebuje cholerni wrogowie.)
Spluwa na ziemię.

Elf wyciągnął rękę w twoją stronę, a od ciebie wypłynęła cieńka strużka... kradł ci moc .

Spluwa na niego.
- Je**ny śmieć. Tak jak każdy z elfów. Powinniście zdechnąć dawno temu.

Splunięcie marnie rozpłynęło się po twojej twarzy, w błyskawicznym tempie traciłeś siły .

Zamyka oczy.
- Szkoda, że moja żona tego nie widzi... szanowany mag... ginie...
Omdlewa.

//Zmiana tematu . Utrata całej magii nie wiąże się ze śmiercią . Powoduje właśnie to co zrobiłeś//