1. Wampirzyca piekielna
Gatunek został odkryty i opisany przez Carla Chuna podczas ekspedycji statku badawczego Valdivia w 1903 roku]. Początkowo został zaliczony do ośmiornic. Beebe opisywał wygląd następująco: „bardzo mała, ale straszna ośmiornica, czarna jak noc, ze szczękami białymi jak kość słoniowa i krwistoczerwonymi oczami”
Wyżej było napisane, że to ośmiornica. Jednak to nie prawda, gdyż jest to głowonóg.
Gatunek mezo- i batypelagiczny. Występuje we wszystkich oceanach, od 40° N do 40° S. Zasięg pionowy 100–3000 m, ale przede wszystkim 600–1500 m
2. Rekin goblin, inaczej Mitsukurina
gatunek głębinowego rekina, jedyny żyjący przedstawiciel rodziny Mitsukurinidae[6]. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest nietypowy kształt głowy, z długim, przypominającym kielnię dziobem (rostrum). Ponadto, mitsukurina wyróżnia się różowym kolorem całego ciała i wysuwalnymi szczękami.
Mitsukurina owstoni jest gatunkiem głębokowodnym, spotykanym na ogół przy dnie, na głębokości około 250 m. Istnieje doniesienie o najgłębiej złowionym przedstawicielu gatunku na głębokości 1300 m.
3. Żabnica
Ryba morska z rodziny żabnicowatych (Lophiidae), nazywana też diabłem morskim[4]. Poławiana gospodarczo dla smacznego, białego mięsa, cenionego w stanie świeżym i wędzonym.
Wybrzeże Europy i północno-zachodniej Afryki. Spotykana na głębokościach od 20–1000 m.
Jest to zagrożony gatunek.
4. Murena
Szeroko rozprzestrzeniona rodzina dużych, drapieżnych ryb promieniopłetwych, jedna z najliczniejszych wśród węgorzokształtnych – obejmuje około 200 gatunków.
Gatunki z tej rodziny występują bardzo licznie na obrzeżach raf i wśród przybrzeżnych skał lagun w wodach tropikalnych i subtropikalnych. Można je spotkać na głębokościach od 1 do 60 m – od wybrzeży po krawędź szelfu.
Niektóre gatunki murenowatych są poławiane dla smacznego mięsa, choć w rejonach tropikalnych zjedzenie mięsa skażonego ciguatoksynami może wywołać chorobę zwaną ciguatera.
5. Gigantactis
Rodzaj głębinowych ryb z rodziny Gigantactinidae. Nazwa rodzaju pochodzi od greckich słów γίγας (gigas) = „wielki” oraz ακτις (aktis) = „promień” i odnosi się do wielkiego wabika (illicium) charakteryzującego te ryby.
Gatunki z rodzaju Gigantactis występują we wszystkich oceanach, od wybrzeży południowej Grenlandii po równoleżnik 50°S w Oceanie Atlantyckim. Zdecydowana większość osobników została złowiona na głębokościach powyżej 1000 m, co czyni z nich najgłębiej żyjące żabnicokształtne o pionowym zasięgu występowania w granicach 1000 do przynajmniej 2500 m.
6. Blobfish
Największy brzydal wśród rybek.
Gatunek ryby skorpenokształtnej z rodziny Psychrolutidae, zamieszkującej głębokie wody u wybrzeży Australii i Tasmanii. Z powodu braku dostępu do miejsca jej występowania jest rzadko widywana przez ludzi.
Długość ciała gatunku dochodzi do 30 cm[2]. Charakterystyczną cechą tej ryby jest „obwisły” wygląd, stąd jest angielska nazwa - blobfish - blob oznacza bezkształtną masę
7. Anglerfish
Pochodzi z rodziny żabnicokształtnych. Swoją nazwę zawdzięcza tym, że przyciąga rybki swoim światłem a potem je... zjada.
Nie wiem na ilu metrach ona występuje. Sorka za krótki opis.
8. Wielki równonóg
Morski padlinożerca wędrujący po dnie na głębokościach od 170 do 2140 metrów. Żyje na ziemi w niezmienionej formie od 160 milionów lat i wygląda tak samo, jak w skamielinach (tam tam tam). Prawdopodobnie uniknął ewolucji chowając się na największych głębokościach.
9. Riftia
Zwierzę to wyjątkowe, bo nie ma ani oczu ani otworu gębowego oraz żyje na wielkich głębokościach 2 i więcej kilometrów. Nie przeszkadza mu obecność siarkowodoru. Odżywia się dzięki niezwykłej symbiozie z bakteriami, które zmieniają tlen, dwutlenek węgla i siarkowodór na niezbędne do życia składniki odżywcze. Długowieczne - znane są osobniki mające ponad 200 lat.
Źródła: Wikipedia, książka "Encyklopedia dla dzieci - zwierzęta wodne", blog www.cezar-team.pl/