A wśród murów tylko cienie...
Stefan był zwykłym mieszkańcem intenetów. Miał konto w jutjubach, fejsbuku, snapje. No i na jejach. Nie wchodził nikomu pod nogi, zawsze starał się być wzorowym internautą.
Ciota...
W grupach jakoś bardzo znany nie był - grał w FNaFa, więc trochę się na ten temat udzielał, czasami odmóżdżał się na 4fun. Pod profilem 15 komentarzy. Jejowe zero. Nie dążył do "fejmu", był mu on niepotrzebny. Nawet nie myślał, że mógłby go zdobyć.
Niezauważalny...
Kiedy przechadzał się po nieco opustoszałych ulicach jejowego miasta (była środa), zmierzając gdzie w kierunku drugiej strony popularnych, ktoś pociągną go za ramię. Trafił do ciemnej bocznej uliczki. Upadł na ziemię, Nie wiedział co się dzieje. Próbował wstać, ale szybki cios w policzek sprowadził go do ziemi. Ktoś ciągną go coraz dalej.
Ból...
Dwa dni później Stefan wrócił. Z olbrzymim bólem anusa, ale wrócił. Udzielał się jak zawsze, ale inaczej. Był taki jak zawsze, ale inny. Tylko wszędzie widział to samo - ciemne ściany. Miasto cieni. I ten głos... GNV...

Wzruszające aż pot mi się zjajczył,

Weźcie z tym Stefanem
Bo przypomina mi się '69 rok i ciemna uliczka na Brooklynie

Mikolojow?