Tutaj chciałem poruszyć temat paradoksu dziadka,pewnie wszyscy znają ale i tak powiem.
Polega on na cofnięciu się w czasie i zabiciu dziadka/ojca przed naszym urodzeniem się.
Teoretycznie wtedy nie powinniśmy się urodzić. Tylko wtedy nie mogli byśmy zabić dziadka bo by nas nie było.

Osobiście uważam ,że to tylko fantazje. Nawet jakby udało się przenieść w czasie i zabić własnego dziadka. To nasze atomy z których jesteśmy zbudowani nie mogły by tak po prostu zniknąć , bo tak. Myślę ,że gdybyśmy się wrócili do naszego świata , nikt by po prostu o nas nie pamiętał , albo nie moglibyśmy tam w ogóle wrócić ,co by rozwiązało wszystkie problemy.

Ale jak chcesz się cofać w czasie? Przecież to są dopiero fantazje. Wiemy, że żeby podróżować w czasie w przyszłość należy jak najbardziej zbliżyć się do prędkości światła, ale w jaki sposób się cofnąć?

Z góry założyłem ,że komuś to się udało. Tak to są fantazje tak jak powiedziałem. To tylko takie gdybanie.

Z kolei nic co posiada masę nie może osiągnąć prędkości światła.
I gdyby się komuś udało, raczej moglibyśmy teraz zobaczyć kogoś z przyszłości ; ]

No to w takim razie wg mnie powstałby alternatywny wszechświat. Jeden w którym nasz dziadek żyje, a o nas pozostała pamięć jako o człowieku, który się cofnął w czasie i to tyle, jeżeli chodzi o nas. I drugi wszechświat, w którym byśmy się obecnie znajdowali, w którym nasz dziadek nie żyje, a my jesteśmy obserwatorem z innego wymiaru, o którym nie słyszano, ale możemy bez żadnych problemów żyć w tym świecie bez naszego dziadka.

Quetzalcoatl pisze:
Ale jak chcesz się cofać w czasie?

"Da się wszystko, ale niektóre rzeczy tylko raz lub nie wiadomo jak zrobić."

Quetzalcoatl pisze:
Ale jak chcesz się cofać w czasie? Przecież to są dopiero fantazje. Wiemy, że żeby podróżować w czasie w przyszłość należy jak najbardziej zbliżyć się do prędkości światła, ale w jaki sposób się cofnąć?

Z tego co wiem, to przekonanie powstało z pewnego błędu. Chodzi tu o to, że to co widzimy paręset metrów przed nami jest tak na prawdę o ułamek sekundy w przeszłości, bo światło musiało do nas z tamtego miejsca dotrzeć. Jednak wyprzedzając światło nie wyprzedzimy czasu, ponieważ o ile światło jest w wymiarze fizycznym, to wymiar czasowy jest czymś nieosiągalnym. Nie da się cofnąć czasu, a ciężko to zrozumieć podchodząc do niego do wartości. Czasu się nie liczy, on jest tylko jednostką przemijania. To że w różnych miejscach we wszechświecie mija w różnym tempie jest już o tyle skomplikowane, że o ile nikt doświadczony tutaj nie zawita (chodzi mi o kogoś kto ma w związku z fizyką wykształcenie), to raczej dyskusji długo nie pociągniemy albo będą to tylko fantazje.
Tyle ode mnie :X

Bo tu miały być fantazje >,<

A słyszeliście teorię o tym, że antymateria jest materią poruszającą się w przeciwnym kierunku w czasie?

To tak tokiem luźnej dygresji. A do tematu...

Osobiście ciekawa i prawdopodobna wydaje mi się teoria, którą już opisał Quetzalcoatl, ale tak naprawdę możemy tylko gdybać na ten temat. O czasie na razie wiemy tyle, że może być różny dla różnych miejsc w przestrzeni i że się nie zatrzymuje. Nie wiemy czy w ogóle da się podróżować wstecz w czasie. Istnieje szansa, że odpowiedź poznam za kilkadziesiąt lat, bo tym właśnie zamierzam się zająć, kiedy już zdobędę niezbędne wykształcenie.

Antymateria? Tu chodzi o te tachiny/ tachiony czy jakoś tak? Masa ujemna, prędkość zawsze powyżej prędkości światła i w czasie tylko wstecz? Jeśli chodzi o to to słyszałem ^_^
A fotony i grawitony masa 0 i prędkość = prędkości światła.


To może jeszcze żeby namieszać - istnieje teoria według której czas płynie różnie dla każdego człowieka a my możemy zmierzyć jedynie jakieś jego odbicie. Czas prawdziwy który my odczuwamy ma być indywidualny dla każdego człowieka. Osoby, które dużo myślą, marzą, odczuwają mogą mieć więcej czasu w jednej sekundzie, niż inne osoby.
To oczywiście teoria nienaukowa. Pochodząca z epoki w której modne były emocje (tak jak jak w dzisiejszej epoce modna jest nauka)
Ziemniaka dla osoby, która odgadnie okres literacki o którym mówię :D

Romantyzm, niech zgadnę?

Modne emocje to dość sporo epok. Ale romantyzm lubił takie bzdury najbardziej.

Ja tam za głupi jestem na ten temat, ale widzę że Darcus i Gustaw się świetnie dobrali - zaraz Hawking będzie miał konkurencję.
Bawcie się dobrze.

Brawo romantyzm :)
Wygrałeś ziemniaka. Oboje wygraliście.

Oj zaraz bzdury. To, że coś jest poza rozumem nie oznacza, że jest to bzdurą. (ta... i będę się teraz wymądrzał, a sam się do romantyzmu przekonałem w tym miesiącu dopiero. Wcześniej też nazywałem go "bzdurą")

Ejże chupa! Czemu za głupi? To tylko znajomość jakiejśtam naukowej teorii. Napisz co myślisz, przecież nie ma w tym temacie błędnych odpowiedzi! (co najwyżej złośliwe)

Romantyzm to moja ulubiona epoka. Ale bzdur ma mnóstwo.

enalion pisze:
Romantyzm to moja ulubiona epoka. Ale bzdur ma mnóstwo.

Piona. Gdyby nie romantyzm, oblałbym technikum ;_;
To były czasy - święty spokój, 0,7 taniego burbona i można pisać wypracowania ♥

GustawAdolf pisze:
Ejże chupa! Czemu za głupi? To tylko znajomość jakiejśtam naukowej teorii. Napisz co myślisz, przecież nie ma w tym temacie błędnych odpowiedzi! (co najwyżej złośliwe)

Kak niet kak da, zawsze można palnąć jakiś debilizm i tego żałować, dlatego nie warto się wypowiadać na tematy, o których się nie ma pojęcia. ; ]

chupacabra001 pisze:
zaraz Hawking będzie miał konkurencję.

A żebyś wiedział. Chyba, że wcześniej mnie coś zabije.

"Tani burbon"

Aż specjalnie dla Ciebie z 3 minuty poświęciłem.

enalion pisze:
"Tani burbon"

Aż specjalnie dla Ciebie z 3 minuty poświęciłem.

No choć jeden obrazek Ci się udał :p

A co rozumiesz przez "bzdury"? Jeśli wolno mi się zapytać

Ludzie łażący po chmurach? To chyba w "Wernerze" było.

A... chodzi o te dziwne pomysły w utworach literackich? W porządku :)
Myślałem, że pisząc to miałeś na myśli coś typu "a no bo w romantyzmie to oni byli gupi bo nie posługiwali się nauką".

A Konrad umarł w II części Dziadów, a w III części żył :D
Choć w sumie dzisiejsi twórcy też mają niezłe pomysły.