Czy macie jakieś autorytety, osoby, na których się wzorujecie? I czy w ogóle uważacie, że potrzebne są jakiekolwiek autorytety? (Rozwiń temat posługując się przykładami z lektur. Masz na to 90 minut :D) Bo ja na przykład, prócz mojej mamy nie mam nikogo kogo bym darzył takim szacunkiem i nasladował. I bardzo dobrze mi z tym...

Nie popieram kierowania się autorytetami. Powinniśmy się samodoskonalić a nie patrzeć na czyjeś osiągnięcia.

Osobiście wolę myśleć samodzielnie, a nie wzorować się innymi.

Jednak za młodu moim autorytetem był Kazimierz Staszewski. W sumie do dziś zgadzam się z większością jego poglądów.

Cóż... Tak samo jestem za tym, że autorytety nie są potrzebne.

Hmmm,raczej nie mam swego autorytetu.Specjalnie go nie potrzebuję.

Nie mam autorytetu, lecz osobę na której modeluję się.

Mam jeden autorytet. Biorę nieliczne przykłady z tego człowieka, co nie oznacza, że go naśladuję.

Szczerze mówiąc, nawet nie zastanawiałem się nigdy nad mieniem jakiegokolwiek autorytetu.

A moimi autorytetami są moje ulubione piosenki.

Myszkapl pisze:
A moimi autorytetami są moje ulubione piosenki.

Czyli w pewnym sensie wykonawcy tych piosenek. Jeżeli chodzi o idoli to całe moje dzieciństwo poświęciłem Frankowi Lampardowi, ale idol to przecież nie autorytet.

Nie. Każdy jest inny (no, prawie) i powinien iść wlasna droga.

Quetzalcoatl pisze:
Czyli w pewnym sensie wykonawcy tych piosenek. Jeżeli chodzi o idoli to całe moje dzieciństwo poświęciłem Frankowi Lampardowi, ale idol to przecież nie autorytet.

Jeśli chodzi o idola, to moim jest Manuel Neuer... Bramkarz w Bayernie ;P

Autorytet... dla mnie jego źródło znajduje się w rodzinie. Czerpię go od jej członków (chociaż czasem trafiają się w niej łajdusy). Zbieram te osoby, które moim zdaniem są godne i idealne, by się nim stać. Pobieram od nich to, co wydaje mi się potrzebne. W taki sposób wprowadzam do swojego życia trochę rodzinnych "korzeni" i zachowań. Na przykład od mamy "ukradłam" otwartość do ludzi. Prawda, że każdy powinien kształtować sam siebie i rozwijać się, ale nie zaszkodzi zaczerpnąć z rodzinnego strumienia autorytetów.

Akurat to jest normalne, że pewne cechy, nawet zachowania po prostu dziedziczysz.