Identyfikator podmiotu: SCP-049

Klasa podmiotu: Euclid

Specjalne Czynności Przechowawcze: SCP-049 przechowywany jest w zabezpieczonej celi, w Sektorze Badawczym ██. SCP-049 nie może opuścić pomieszczenia, o ile nie zostanie to zatwierdzone przez pracownika z upoważnieniem poziomu 2. lub wyższego; każde legalne opuszczenie celi przez obiekt musi zostać poprzedzone podaniem silnej dawki preparatu uspokajającego podmiotowi. Ponadto obiekt musi znajdować się pod eskortą co najmniej dwóch (2) uzbrojonych strażników, którzy prowadzić będą go, używając żelaznej obroży przymocowanej do końców dwóch (2) żelaznych prętów, mających po 2 [m] długości; pręty muszą znajdować się w silnym chwycie dwóch (2) pracowników z upoważnieniem poziomu 2. podczas transportu obiektu. Wszelkie eksperymenty na SCP-049 należy przeprowadzać wewnątrz specjalnie zaprojektowanych i przygotowanych pomieszczeń (szczegóły w Dokumencie 042-D-3-18).

Cela SCP-049 powinna być monitorowana całodobowo przy użyciu kamery bezpieczeństwa. W razie wystąpienia jakiegokolwiek anormalnego zachowania podmiotu należy natychmiast powiadomić dr. ████.

Opis: SCP-049 z wyglądu jest humanoidem mającym 1,9 [m] wzrostu i ważącym 95,3 [kg]; obecnie Fundacja nie jest w stanie w pełni zbadać jego twarzy ani ciała, gdyż obiekt pokryty jest tradycyjnym odzieniem "Lekarzy Plag" z XV- i XVI-wiecznej Europy. "Ubranie" to jest w istocie częścią ciała podmiotu, testy mikroskopijne oraz genetyczne ujawniły podobieństwa w aspekcie masy mięśniowej; jak by nie było, "odzienie" w dotyku przypomina nieobrobioną skórę, a maska wyrób ceramiczny. Humanoid został odkryty przez lokalną policję w ██████, w Anglii. Doszło wtedy do eksplozji, która przyciągnęła uwagę agenta ████ ███████. Zdołał on [USUNIĘTO] i uśpić istotę. Podmiot nie mówi, ale zdaje się doskonale rozumieć język angielski, ponadto najwyraźniej posiada łagodne usposobienie, oprócz sytuacji, w tórych usiłuje przeprowadzić operację.

Dotyk SCP-049 jest zawsze śmiertelny dla ludzi. Po kontakcie z ręką SCP-049, ofiara (zwana od tego momentu SCP-049-2) będzie cierpiała [USUNIĘTO], a następnie momentalnie umrze. SCP-049 często próbuje wtedy w podobny sposób zabić wszystkich ludzi w zasięgu wzroku, prawdopodobnie dzieje się tak, ponieważ obiekt chce pozbyć się potencjalnych przeszkód przed powrotem do SCP-049-2. Następnie wyciąga on z [USUNIĘTO] torbę zawierającą: skalpele, igły, szpule nici i kilka fiolek jak dotąd niezidentyfikowanej substancji. Produkcja ww. elementów zachodzi w ciele podmiotu (badania przy użyciu promieni rentgenowskich itp. nie były w stanie wskazać lokalizacji owych narzędzi). Podmiot otworzy wtedy ciało SCP-049-2 i umieści w nim różne substancje chemiczne. Po około 20 minutach, SCP-049 zszyje SCP-049-2 i ponownie złagodnieje.

Po kolejnych kilku minutach, SCP-049-2 powróci do życia (prawdopodobnie jednak bez aktywnych wyższych funkcji mózgowych) i będzie spacerował, aż natrafi na innego żywego człowieka. W tym momencie, poziomy adrenaliny i endorfin w ciele SCP-049-2 wzrosną do około trzystu (300) procent poziomu homeostatycznego, wtedy dokona próby zabicia i ██████ wszystkich ludzi, których znajdzie. W kolejnej fazie, SCP-049-2 powróci do stanu bezmyślnego, w którym będzie się znajdował do momentu natrafienia na inne osoby. W tym momencie, dozwolona staje się terminacja SCP-049-2 przy zachowaniu niezwykłej ostrożności. Nieudane ustosunkowanie się do tego protokołu poza warunkami testowymi (szczegóły w Dodatku T-049-12) karane jest terminacją.

Udokumentowane autopsje ciał SCP-049-2 wykazały kilka nieznanych substancji (oraz tych znanych — w wielkich ilościach) wewnątrz ciała, włączając w to [USUNIĘTO]. Kilka z nich nadal czeka na identyfikację (naukowcy z upoważnieniem poziomu 3. lub wyższego mogą zapoznać się z Dodatkiem C-1).

Dodatek A-1: SCP-049 przemówił dzisiaj po raz pierwszy, 12.06.20██, zwracając się do dr. ████. Dołączono pełny zapis konwersacji.

"Przesłuchiwany": SCP-049.
Przesłuchujący: Doktor ███████ ████.
Przedmowa: SCP-049 przemówił bez powodu, kiedy znajdował się w drodze do placówki testowej. Doktor nagrywał notatki na bieżąco, używając podręcznego mikrofonu. Pominięto informacje bez znaczenia.

SCP-049: "Co to za miejsce?".
Dr ████: "Co? To labo…". [Słychać głośny trzask, doktor ████ upuścił urządzenie nagrywające w wyniku zszokowania].
SCP-049: "Laboratorium? Jest wspaniałe. Przestaje mnie dziwić fakt, że nie widziałem tutaj zbyt wielu ofiar zarazy".
Dr ████: "Ta… Widzisz… myślałem, że nie potrafisz mówić. Jestem w szoku".
SCP-049: "Och potrafię, mój dobry panie. Zwyczajnie preferuję nie mówić. Większość ofiar zarazy jest w melancholijnych nastrojach, przez co zbyt dobrze nie reaguje na konwersowanie. Widziałem cię jednak już kilka razy, i odnoszę wrażenie, że sam także jesteś doktorem?".
Dr ████: "Właściwie, tak. Mów mi [ZMIENIONO]… ale o jakiej "zarazie" mówisz?".
SCP-049: "Naturalnie, że o Wielkim Pomorze. O czym innym?".
Dr ████: "Wielki… Ach! Pomór. No oczywiście, że pomór, ale mogę cię zapewnić, że nikt go tu nie cierpi".
SCP-049: "Dobry doktorze, ja z kolei mogę cię zapewnić, że pomór tu jest i go wyczuwam. Moim obowiązkiem jest oczyszczenie z niego świata. Moje lekarstwo jest najefektywniejsze".
Dr ████: "Twoje lekarstwo? Twoje lekarstwo kosztowało nas setki żywotów! Twoje lekarstwo jest zepsute".
SCP-049: "Ależ dobry doktorze, moje lekarstwo jest najefektywniejsze".

[SCP-049 ponownie przestał mówić, późniejsze próby rozpoczęcia z nim rozmowy były bezskuteczne].

SCP-049 ukazujący niemalże ludzkie oczy.